Karşımızda gördüklerimiz kendimizdendir diye okuruz da ,iş yaşamaya gelince tökezleriz. İşte bir tökezlenme durumu ışığıyla aydınlattı tüm benliğimi. Bildiklerimiz aslında bilmediklerimiz,oyüzdende zihnin karmaşasından arınıp saf duygular ve hislerle yaklaşmalı her varlığa.
Zihin ; şüpheci,sentezci,analizci,çok bilirci...
Oysa kalpten gelenler; güvenli,akışkan,sıcacık,şevkatli,şifalı...
Zihin biriktirdikleriyle analiz sentezini yaparken, yardımcı olduğunu zannedip ,itici gücünü sızdırıyor etrafa. Oysa kalpten akan, tertemiz bir sayfa olarak bakıyor herşeye. Sevgi ve iyi niyetle deneyimleyerek dolduruyor sayfalarını...^^
Zihnimin de kalbimin de,bendeki iyi ve kötünün de,ışığın ve karanlığın da,sevincin ve üzüntünün de,sevginin ve nefretin de,korkunun ve güvenin de ....hertürlü zıtlığın harmonisini de şükranlarımla onaylıyorum. Odağımı neye yönlendirirsem onu büyüteceğime olan zihinsel bilgimi, kalbime akıtarak,kalbimdeki sevgiye,iyiliğe,şevkate,saflığa,güzelliğe,neşeye,mutluluğa odaklanıyorum .Tanrısal ışığın rehberliğinde ,içimdeki ışığı parlatıyorum...* Aşkın güçüyle ışık karanlığı teslim alıyor;karanlık ışığın sevgi ve şevkatli kollarında eriyip "O" oluyor "BİR"oluyor...^^
Karanlıkların aydınlığa çıkması da bu olsa gerek; sen içindeki ışığı parlatmazsan ,o parlatmazsa,biz parlatmazsak , nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa değil mi? böyle sözleşmemişmiydik taaa yürekten;)
Yaradan her fırsatta,her deneyimde,her koşulda demiyor mu;
Kendi değerini bil!
Kendine ve benim sendeki mucizelerime odaklan,
sana verdiğim ışığa odaklan ve onu parlat.
Beklentisiz, büyük bir yüce gönül sabrıyla, sevgi dağıt,bekletme erteleme.
Önce kendini kendinde sev çünkü ben ordayım.
Önce kendini kendinde beyen,tüm güzel şeyleri kendin için yap.
Kendini kendinde yücelt ki ışığın parlasın.
Işığa çekilir tüm varlıklar bir mıknatıs gibi,
hayırlı olanlar akmaya başlar berrak berrak...^^
ŞÜKÜRLER OLSUN! YARADANA!
Münire Arslan
05-01-2016
