Buluşmanın rengidir çivit mavi saatler; gündüzün geceyle,gecenin gündüzle buluşması.İnsanın kendiyle buluşması,iç sesinin iç görüyle buluşmasıdır mavinin en güzel civitinden.
Ruhumun pencerelerinin maviliğinden midir bilmem,oldum olası çok sevmişimdir bu rengi.Kendimle buluşup,sohbetleşmelerimden beri daha da bir "ben" olmuştur mavinin en derini.
Aşk'ın rengi diyorum ben buna,kırmızılığın aksine. Aşk'ı temsil eden kalpte kırmızı damarlar dolanmıyor sadece. Mavinin ve kırmızının harmonisi olmuştur kalp. Tıpkı güneşin batış saatlerinde ki çivit maviliği gibi.
Aşıkların seyre daldığı, Aşk olduğu, sihrine kapıldığı saatler. İlahi Aşkın en güzel tablosunu izlerken ,içlerindeki Aşkla bir olurlar. Suskun saatlerdir bunlar Aşkın konuştuğu diğer herşeyin sustuğu saatler.
Bu renk daha da bir perçinler var olan ,gerçek olan Aşkları. O yüzden susup oturur iki Aşık,içlerinde akan Aşk mavili yolda bütünleşir Yüce kaynakla, şarj olurlar adeta.
Hem yalnız olmanın hem bir olmanın saatleridir.
Evrenin rengidir çivit mavisi. Bu saatler sessizliği dinleme saatleri. Meleklerin insanlara karıştığı,hayal ile hakikatin sınırlarının bulandığı saatler. Belkide o yüzdendir akşam ezanlarının teleşı,ibadetin kısalığı.
Evrenin korunma kalkanlarının açılışı tüm maviliğiyle kutsuyor bizleri.
00.50
09.06.2009
Münire Mine Arslan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder