Zül Celali Vel İkram

Zül den, Celal den geçmeden, anlaşılmıyor vel ikram olduğu. Geçeceksin, tanıyacaksın, anlayacaksın ki, yaşayıp kucaklayacaksın ki ne büyük bir ikram ne büyük bir lütuf olduğunu. O lütuf sayesinde seni sen eylediğini, özüne cevherine kavuşturduğunu göreceksin.

Bir sen var senden içeriyi görebilmenin, anlayabilmenin yolu; yaşadığın ‘’zul’’ lerin, karanlıkların, olumsuzlukların adına her ne dersen de geçtiğin dar(kabıt) boğazın hizmeti, taşıyıcılığı, öğreticiliği… şefkatin, merhametin, anlayışın, zarafetin, kibarlığın, latifliğin ile kucaklayıp anlayabilmende.

O zaman anlıyorsun her şeyin ikram, nimet,  lütuf olduğunu. Kahrın da lütfun da Bir olduğunu. Öyle sözde değil, özde yaşamadan, geçirmeden, geçmeden benliğin  o dar boğazından(kabıttan) anlaşılmıyor O ikram, O Fettah.

Tıpkı aydınlığın, ferahın, lütfun anlayışla kucaklandığı gibi karanlığın da, zulmün de, kahrın da, narın da içindeki zarafetinin, huzurunun, dinginliğinin, koruyuculuğunun, asaletinin… keşfedilip, anlaşılmaya, sevgiyle onurlandırılmaya ihtiyacı var.

İşte o zaman İlahi Tevhid içte ve dışta hakikate erer. Vuslat vasıl olur.

 Her şeyin ve herkesin lütufluğu, varlığındaki gizli hazineye ulaştıran(kavuşturan) bir Burak olur.

04.44-05.01

23.05.2020