Şahitliğin şahitleri

 

 

‘’Uzaktan bak’’ dedi bir dost. Yakından bakınca tıpkı bir aynaya bakar gibi tüm kırışıklıkları, kusur diye adlandırdıklarını görürsün ama biraz geriden bakınca kendine ‘’ne güzelim’’ dersin.

   Hayatta öyle; şahitliğinde kaldığında her şey şahane. İçine girip dalınca bide kaptırınca cehennemine hoş geldin. Boşuna dememiş erenler cehenneminin odununu getiren sensin diye.

   Şehadet dünyasına şahitlik etmeye gelmişken, kainatın ahenginde her şeyi merkezinde bırakmak varken, tereciye tere satmanın, müslüman mahallesinde salyangoz satmanın ayarı kaçmış şaşkolozluğunda sallıyoruz kendimizi bir oyana bir bu yana.

   Niye hep seyyahlık, seyir halinde olma, kendini dağlara, çöllere, şehirlere, ülkelere…vb. atma cezbesine kapılırız?

Çünkü hem gelip geçen oluruz tutmadan tutunmadan, hatta tutunduklarımızı da bırakmanın hafifliğinde hem de şahitliğin hayranlığında seyre dalarız ilk gördüğümüz yerlerin güzelliklerine.

Misafirizdir her yere ve bu seyahat-ı seyyarlık bize her daim misafir olduğumuzu, kapılmadan kaptırmadan şahitliğin şahaneliğinde kendimizi cennetimize taşımayı hatırlatır.

  Seyir halinde olanı seyretmeye hayatında bir nebze de olsa alan açtığında, Allah dostları yanında belirir. (Bir köpek, bir kedi yanına oturuverir, bir ikram gelir oturduğun herhangi bir yerden, gökyüzünde gökkuşağı belirir, bir taş ilişir gözüne kalpten;)

   O zaman ne zaman daralsan bir adım at kendine ve yürü karşına çıkan bir ‘’can’’ banka otur. Dalacaksan eğer seyre dal, şahitliğine dal. Hayatın içine dalma girdabına çeker seni.

 

04.02.2024  14.28

 

Not: bugünün seyir fotoları şahitliğin şahitleri.