‘Şimdi sen de herkes gibisin’

 

‘Şimdi sen de herkes gibisin’

Bu söz kişiyi sıradanlaştırıp olumsuz bir mana yüklemesine karşın aslında tam tersine olan bir hakikati vurguluyor.

Hepimiz kendi kulvarımızda öyle şeyler yaşarız ki, hiç kimseninkine benzemediğini en ağırının ya da en güzelinin bizimki olduğu kıyaslamalı yanılgısına, zannına düşeriz. Oysaki her birimiz farklı görünen kulvarlarımızda, aynı zorluk, kolaylık hislerini, duygularını yaşarız.  

‘ Allah dağına göre kar verir’ denilen cümledeki dağ; senin beden dağın olan kafan yani zihninde olup bitenlerdir. Sen nasıl düşünürsen, kurgularsan(yaratımınla) onları hayatında yaşarsın zaten. Yağan karın oranı da buna bağlıdır. Öyle karlar yağdırırız ki kendimize, altından kalkamayacağımız çığlarda çığlıklar atarız. Gerçi bir süre sonra bu çığlıklarda hizmetlerini gösterir, kendi kendimize konuşur, halleşir olup öz benliklerimize kavuşum yolunda ilerleriz.

Velhasıl konuyu biraz genişlettikten sonra baştaki cümleye bağlayalım.

Yaşantımızdaki olaylar, mekanlar, kişiler öyle yer değiştirir, alt üst olurlar ki Şems’in dediği cümleye varırız; ‘Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını?’ Bu varış özüne varıştır. Öyle çalkalanır, dipleri görür, uzaklara düşeriz ki, bu haller içinde aslında tüm tutunduklarımıza, hastalıklı bağımlılık ilişkilerimize, yaratılmış öğretilmiş tüm kalıplarımıza, ezberlerimize soyunurken kendimizin saf çıplak gerçekliğine yakınlaşırız. Bu çıplaklık deryasında her şey ve herkes erir; Yakın sandıkların uzak, uzak sandıkların yakın, ‘benim’ sandıklarının geçiciliğinde, her yerin ve herkesin senin olduğu, sen olduğu BİR deryada ikilikleri de eritirsin.

O zaman yaşadıklarının hizmetini anlarsın. Uzağına düşenler aslında seni kendine, özüne yakınlaştıran çekim güçleridir. İtme çekme yasası gibi; onlar seni sana yakınlaştırırken, her şeyin ve herkesin eriyip yok olduğu bu sevgi ummanına itmiş olurlar.

‘ Senin göğsünü genişletmedik mi?...

…her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır.’ Sözlerin ötesine açılırsın.

Yaşananlar bir darlık, daralma değil, aslında yeni bir duruma genişlemendir. Göğsünün açılmasının, sevgi deryasında BİR olup erimenin tatlı sancılarıdır, tıpkı bir doğum gibi.

O zaman daldığımız bu derya hayatta yapıştığımız, bize yapıştırılan tüm putlarımızı eritir.

 ‘ Şimdi artık sende herkes gibisin’ dediğimiz, Tevhide, kutsiyete varırız. Hiçbir şeye ve hiç kimseye bağımlı değil, Allah’ın ipiyle bağlı olduğumuz hakikatine uyanırız.

Her şey ve herkes senin ruh kardeşindir. Bu hakikati birbirimize hatırlatabilmek için türlü rollere türlü kılıklara girmiş vefalı dostlarız aslında.

İşte bazen oyuna fazla kaptırıyoruz.

Ne yapalım? Hayat bu😉

21.12.2023  22.28

not: aynı gecede gelen devam yazılarını da devamında paylaşıyor olacağım:)